۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۱, دوشنبه

سفر

دست می برم
صدایی که انگشتان ام را
تر می کند
شنیده نمی شود
با آینه می گویم
راز سفری را
که از چمدان خالی ست

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر